Եվրոպայի դժվար ճանապարհը դեպի ռազմավարական ինքնիշխանություն

Եվրոպան «մահկանացու» է, ինչպես նախորդ տարի ասաց Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը. այն «կարող է մեռնել»: Գոյատևելու համար Եվրոպան ստիպված կլինի լուծել մի քանի բարդ հարցեր՝ սկսած այն բանից, թե ինչպես վերջ տալ իր կախվածությանը ԱՄՆ տեխնոլոգիական ընկերություններից մինչև ինչպես հասնել վստահելի միջուկային զսպման: Այս մասին գրում է հոդվածի հեղինակ Շլոմո Բեն-Ամին project-syndicate-ում:

• Ֆինանսական սահմանափակումներ. Չնայած պաշտպանական ծախսերը մեծացնելու ծրագրերին, Եվրոպան դեռևս հետ է մնում ՆԱՏՕ-ի ՀՆԱ-ի 2%-ի թիրախից, էլ չասած ԱՄՆ-ի պահանջած 5%-ից: Այս ֆինանսական բացը խոչընդոտում է Եվրոպայի՝ անկախ պաշտպանություն կառուցելու կարողությանը:

• Թվային կախվածություն. Եվրոպայի կախվածությունը ԱՄՆ տեխնոլոգիական հսկաներից թվային ենթակառուցվածքի համար ստեղծում է զգալի անվտանգության խոցելիություններ: ԱՄՆ-ի CLOUD օրենքը ամերիկյան իշխանություններին լայն հնարավորություններ է տալիս մուտք գործելու տվյալներ, և Ուկրաինայի՝ արբանյակային պատկերների հասանելիության դադարեցումը ԱՄՆ-ի կողմից ցույց է տալիս, թե որքան արագ կարող են այս կախվածությունները դառնալ գոյութենական սպառնալիքներ:

• 

  ԱՄՆ-Իրան բանակցություններ. ապագան անորոշ է

  Ներքին անմիաբանություն. Աճող ազգայնականությունը, եվրոսկեպտիցիզմը և ոչ լիբերալիզմի ընդունումը ԵՄ որոշ անդամ երկրներում լարում են եվրոպական միասնությունը: Սա դժվարացնում է համահունչ պաշտպանական ռազմավարություն մշակելը և ենթադրում է, որ հնարավոր է անհրաժեշտ լինի «կամավորների կոալիցիա»՝ բացառելով այն երկրներին, որոնք կարող են խոչընդոտել:

• Անվտանգության տարբերվող առաջնահերթություններ. Անդամ պետություններն ունեն անվտանգության տարբեր հիմնական մտահոգություններ: Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայի երկրները կենտրոնանում են ռուսական ագրեսիայի վրա, մինչդեռ հարավային եվրոպական երկրներն ավելի շատ անհանգստացած են Միջերկրական ծովի, Մերձավոր Արևելքի և Հյուսիսային Աֆրիկայի անկայունությամբ պայմանավորված բարդ անվտանգության, միգրացիոն և տնտեսական մարտահրավերներով: Այս տարբերությունը բարդացնում է միասնական անվտանգության օրակարգի մշակումը:

• Միջուկային զսպում. Թեև Ֆրանսիան և Մեծ Բրիտանիան միջուկային կարողություններ ունեն, դը Գոլի Force de frappe-ը երբեք նախատեսված չէր ծառայելու Եվրոպայի հավաքական պաշտպանությանը: Տեքստը ենթադրում է, որ համաեվրոպական միջուկային հովանոցը կարևոր է իսկական անվտանգության համար, ինչը դը Գոլիզմն իր սկզբնական տեսքով չի ապահովում:

Ըստ էության, հոդվածը պնդում է, որ թեև դը Գոլի անկախության ոգին ելակետ է, Եվրոպան պետք է հաղթահարի զգալի ֆինանսական, տեխնոլոգիական, քաղաքական և ռազմավարական խոչընդոտներ՝ իսկական ռազմավարական ինքնիշխանության հասնելու համար: