Հնդկաստան, թե՞ Չինաստան
Ամերիկյան ընկերությունները գնալով ավելի շատ են դիտարկում Չինաստանը որպես ռիսկային խաղադրույք իրենց մատակարարման շղթաների համար — հարևան Հնդկաստանը պատրաստվում է օգուտ քաղել, քանի որ ընկերությունները փնտրում են այլ վայրեր գնումներ կատարելու համար: Այս մասին հայտնում է CNBC-ին:
Միացյալ Նահանգների գործադիր մակարդակի 500 մենեջերների 61%-ը՝ հարցված Բրիտանիայի շուկայի հետազոտական ընկերություն OnePoll-ի կողմից, ասել են, որ իրենք կընտրեն Հնդկաստանը, քան Չինաստանը, եթե երկու երկրներն էլ կարողանան արտադրել նույն նյութերը, մինչդեռ 56%-ը նախընտրել է Հնդկաստանին՝ սպասարկելու իրենց մատակարարման շղթայի կարիքները առաջիկա հինգ տարիների ընթացքում, քան Չինաստանը:
Հարցումը ցույց է տվել, որ հարցվածների 59%-ը կարծում է, որ «որոշակի ռիսկային» կամ «շատ ռիսկային» է Չինաստանից նյութեր ստանալը, մինչդեռ Հնդկաստանի դեպքում այն կազմում է 39%:
Գործադիրների առնվազն մեկ քառորդը, որոնք մասնակցել են անկախ, երրորդ կողմի հարցմանը, որը պատվիրվել է Marketplace India Index-ի կողմից դեկտեմբերին, ներկայումս չի ներմուծում ոչ Չինաստանից, ոչ Հնդկաստանից:
Նախագահ Ջո Բայդենի և վարչապետ Նարենդրա Մոդիի կողմից ղեկավարվող ԱՄՆ-ի և Հնդկաստանի միջև հարաբերությունների ջերմացումը, առաջինի «բարեկամության հաստատման» քաղաքականությամբ, որն ուղղված է խրախուսելու ամերիկյան ընկերություններին դիվերսիֆիկացվել Չինաստանից, նույնպես Հնդկաստանը դարձրեց գրավիչ այլընտրանք:
Երկու երկրների հարաբերությունները նոր փուլ մտան հունիսին Սպիտակ տուն Մոդիի պետական այցով, երբ ստորագրվեցին մի շարք պայմանագրեր խոշոր համագործակցությունների վերաբերյալ պաշտպանության, տեխնոլոգիաների և մատակարարման շղթայի դիվերսիֆիկացման ոլորտներում:
Հնդկաստանը ոչ վաղ անցյալում տեսել է երկրում ներդրումների մասին հայտարարությունների տարափ:
Այս ամսվա սկզբին Maruti Suzuki-ն հայտարարեց, որ 4,2 միլիարդ դոլար կներդնի երկրում երկրորդ գործարան կառուցելու համար: Վիետնամական VinFast էլեկտրական մեքենաներ արտադրող ընկերությունը նույնպես հունվարին հայտարարեց, որ մտադիր է ծախսել մոտ 2 միլիարդ դոլար Հնդկաստանում գործարան հիմնելու համար:
Ռիսկերը դեռ պահպանվում են
Չնայած լավատեսությանը, ամերիկյան ընկերությունները դեռևս զգուշավոր են Հնդկաստանի մատակարարման շղթայի հնարավորությունների նկատմամբ:
Հարցումը ցույց է տվել, որ հարցվածների 55%-ը գտել է, որ որակի ապահովումը «միջին ռիսկ» է, որին կարող են դիմակայել, եթե Հնդկաստանում գործարաններ ունենան: