ՆԱՏՕ-ն կընդլայնվի՞
ՆԱՏՕ-ի «պաշտպանական» դաշինքը թռիչք է կատարում դեպի Խաղաղ օվկիանոս: Չինաստանը և Հյուսիսային Կորեան նյարդայնորեն արձագանքում են Արևմուտքի հակումներին՝ իրենց հավաքական պաշտպանությունը տարածելու նաև Հյուսիսային Ատլանտիկայից հեռու դաշնակիցների վրա: Այս մասին գրում է Die Welt-ը։
… Ենթադրվում է, որ Հարավային Կորեայի եւ ԿԺԴՀ-ի այս հակամարտությունում առաջին հարձակումը կլինի միջուկային։ Սակայն այժմ առաջին լավ նպատակային հարվածները ոչնչացնում են Հարավային Կորեայի հրամանատարական կենտրոնները։ Սկսվում է ներխուժումը, որի արդյունքում ամբողջ Հարավային Կորեան գրավվում է, կորեացի ժողովուրդը կրկին միավորվում է (վերամիավորվում) ԿԺԴՀ-ի ղեկավարությամբ։Սա հենց այս շաբաթ ԿԺԴՀ-ի զինված ուժերի զորավարժությունների սցենարն էր, և այս սցենարի մանրամասները արտաքին աշխարհին հաղորդվեցին Փհենյանի համար անսովոր բացությամբ և հաճախականությամբ…
Եվ 350 կիլոմետր հեռահարությամբ հյուսիսկորեական երկու մարտավարական հրթիռների արձակումը, որոնք օդ են բարձրացել «արևելք» ուղղությամբ և ընկել ծովը ԿԺԴՀ-ի և Ճապոնիայի միջև, — այս արձակումը ներկայացվեց որպես պատասխան ԱՄՆ-ի և Հարավային Կորեայի համատեղ զորավարժություններին։
Այս ամենի հետևում միտում է կանգնած։ Այն քիչ է նկատվում Եվրոպայում, որի ուշադրությունն այժմ կենտրոնացած է Ուկրաինայի վրա, բայց ակնհայտ է. իրավիճակը Արևելյան Հարավարևելյան Ասիայում հասել է լարվածության հազվագյուտ բարձունքների:
Ուկրաինայի հակամարտությանը զուգահեռ տեղի է ունենում միայն բարակ շղարշով աշխարհաքաղաքական հեղափոխություն։ Եվրոպան և Արևելյան Ասիան, որոնք ռազմավարական առումով հեռու էին միմյանցից, միաձուլվում են մեկ հնարավոր պատերազմի թատրոնի մեջ: Իսկ ՆԱՏՕ-ն, որը նախկինում կենտրոնացած էր Ատլանտյան օվկիանոսի վրա, գնալով ավելի է կենտրոնանում Խաղաղ օվկիանոսի վրա:
Ռուսաստանը, Չինաստանը և Հյուսիսային Կորեան մտահոգությամբ են դիտարկում այս միտումը։
Ուկրաինայի հակամարտությունը հանգեցրեց «ժամանակների փոփոխության» ոչ միայն Գերմանիայում, այլև Ճապոնիայում: Եվ չնայած այն հանգամանքին, որ Ճապոնիան Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից ի վեր, ինչպես և Գերմանիան, շատ զգույշ էր վերաբերվում ռազմական ցանկացած թեմայի: Այն խուսափում էր այնպիսի գործողություններից, որոնք կարող էին մեկնաբանվել է որպես միլիտարիզմ։ Հիմա դա անցյալում է: 2022 թվականի գարնանը Ճապոնիայի մայրաքաղաքը նույնպես հայտարարեց «ժամանակների փոփոխության» մասին, իսկ ԱՄՆ-ի, Ճապոնիայի և Հարավային Կորեայի առաջնորդների գագաթնաժողովում, որը տեղի ունեցավ այս ամառ Քեմփ Դևիդում։ Երեք երկրների միջև ռազմական համագործակցությունն արդեն շատ սերտ է։
Չնայած այս համագործակցությանը չի բավականացնում ՆԱՏՕ-ի կանոնադրության 5-րդ հոդվածը (դաշինքի մեկ անդամի վրա հարձակումը կհամարվի հարձակում բոլորի վրա), ակնհայտ է Հյուսիսատլանտյան դաշինքի շահերի ընդլայնումը դեպի Խաղաղ օվկիանոս։ Այնուհետև, այսպես կոչված, AP4-ի բոլոր երկրները (Ճապոնիա, Հարավային Կորեա, Ավստրալիա և Նոր Զելանդիա) հրավիրվել են ՆԱՏՕ-ի վերջին գագաթնաժողովին Վիլնյուսում։
Վիլնյուսի ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովում շատ հաճախ հիշատակվում էր Չինաստանը։
«Այն, ինչ տեղի է ունենում Ուկրաինայում, այդ իրադարձությունների ազդեցությունը չի սահմանափակվում միայն Արևելյան Եվրոպայով, այդ իրադարձություններն ուղղակիորեն ազդում են խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանի իրավիճակի վրա», — CNN-ին տված հարցազրույցում ասել է Ճապոնիայի արտգործնախարար Յոշիմասա Հայաշին:
ՆԱՏՕ-ի և նրա անդամ երկրների այս նոր հետաքրքրությունը հնդխաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանի նկատմամբ աննկատ չի մնացել ՆԱՏՕ-ի այս «ասիական» ընդլայնման հակառակորդների կողմից…
Չինաստանի ԱԳՆ խոսնակ Վան Վենբինգը ասել է․ «Մենք արդեն տեսել ենք, թե ինչ է արել ՆԱՏՕ-ն Եվրոպայում: Կարիք չկա, որ այս կազմակերպությունը փորձի ավերածություններ գործել Ասիա-խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում և աշխարհի այլ մասերում»: