ՆԱՏՕ-ն մերժել է Սերբիայի խնդրանքը
Կոսովոյում ՆԱՏՕ-ի առաքելությունը մերժել է Սերբիայի կառավարության խնդրանքը՝ մինչև 1000 սերբ ոստիկան և բանակ ուղարկել Կոսովո՝ սերբերի և Կոսովոյի իշխանությունների միջև բախումներից հետո: Այս մասին գրում է AL JAZEERA-ն:
Սերբիայի նախկին նահանգը՝ Կոսովոն, անկախություն հռչակեց 2008 թվականին՝ 1998-1999 թվականների պատերազմից հետո, որի ընթացքում ՆԱՏՕ-ն ռմբակոծեց Հարավսլավիայի Դաշնային Հանրապետությունը, որը ներառում էր Սերբիան և Չեռնոգորիան՝ պաշտպանելու ալբանական մեծամասնություն ունեցող Կոսովոն:
«Նրանք [KFOR-ը, ՆԱՏՕ-ի առաքելությունը Կոսովոյում] պատասխանել են՝ ասելով, որ կարծում են, որ սերբական բանակի վերադարձ Կոսովո կարիք չկա… վկայակոչելով ՄԱԿ-ի բանաձևը, որը հաստատում է նրանց մանդատը Կոսովոյում», — ասել է Սերբիայի նախագահ Ալեքսանդր Վուչիչը կիրակի օրը սերբական Pink հեռուստաալիքին տված հարցազրույցում:
Նախորդ ամիս, պատերազմի ավարտից հետո առաջին անգամ, Սերբիան խնդրեց զորքեր տեղակայել Կոսովոյում՝ Կոսովոյի իշխանությունների և Կոսովոյի հյուսիսում սերբերի միջև բախումների ժամանակ, որտեղ նրանք մեծամասնություն են կազմում:
ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի բանաձևում ասվում է, որ Սերբիան կարող է թույլատրվել, եթե KFOR-ը հաստատի, իր անձնակազմը տեղակայի սահմանային անցակետերում, ուղղափառ քրիստոնեական կրոնական վայրերում և սերբական մեծամասնություն ունեցող տարածքներում:
Վուչիչը քննադատել է KFOR-ին այն բանի համար, որ Սերբիային տեղեկացրել է իր որոշման մասին քրիստոնեական ուղղափառ Սուրբ Ծննդի նախօրեին այն իրադարձությունից հետո, երբ Կոսովոյի ոստիկանությունը ձերբակալել է ծառայությունից դուրս գտնվող զինվորին, ով կասկածվում է Շտերպչե քաղաքի մոտ երկու երիտասարդ սերբերի կրակելու և վիրավորելու մեջ:
Սերբական լրատվամիջոցները հայտնում են, որ շաբաթ օրը վաղ առավոտյան ևս մեկ երիտասարդի վրա հարձակվել և ծեծի են ենթարկել մի խումբ ալբանացիներ, երբ նա վերադառնում էր եկեղեցուց:
Միջազգային կազմակերպությունները դատապարտել են հարձակումները, որոնք ակնկալվում է, որ կխորացնեն անվստահությունը մեծամասնությամբ էթնիկ ալբանացիների և մոտ 100,000 էթնիկ սերբերի միջև, որոնք ապրում են Կոսովոյում:
Էթնիկ սերբերի կեսն ապրում է հյուսիսում և մեծ մասը հրաժարվում է ճանաչել Կոսովոյի անկախությունը։
Մյուսների մեծ մասը՝ երկրի այլ մասերում, այդ թվում՝ Շտերպչեում, ճանաչում է Պրիշտինայի կառավարությունը և մասնակցում քաղաքական կյանքին:
Կոսովոյում հակամարտությունը բռնկվեց, երբ անջատողական էթնիկ ալբանացիները ապստամբություն սկսեցին Սերբիայի իշխանության դեմ, և Բելգրադը պատասխանեց դաժան ճնշմամբ, որը դրդեց ՆԱՏՕ-ի միջամտությանը:
Հակամարտության ընթացքում զոհվել է մոտ 13000 մարդ, հիմնականում էթնիկ ալբանացիներ:
Սերբիան պնդում է, որ իր հարյուրավոր անվտանգության ուժեր իրավունք ունեն վերաբաշխվել պատերազմին հաջորդած ՄԱԿ-ի բանաձևի համաձայն, և որ իր զորքերի վերադարձը Կոսովո կնպաստի լարվածության թուլացմանը. մի պնդում, որը կտրականապես մերժվում է Կոսովոյի և արևմտյան պաշտոնյաների կողմից:
Վուչիչն ասել է, որ KFOR-ի պատասխանը Սերբիայի պահանջին սպասելի էր, քանի որ Արևմուտքը աջակցում է Կոսովոյի անկախությանը: Սերբիան հույսը դնում է Ռուսաստանի և Չինաստանի վրա՝ իր նախկին նահանգում պահպանելու իր հավակնությունը, որը շատ սերբեր համարում են ազգի սիրտը:
Արևմուտքը «անհանգստացած չէր սերբ տղաների վիրավորմամբ», բողոքել է Վուչիչը կառավարամետ Pink հեռուստատեսությամբ։ «Ես այլ պատասխան չէի սպասում KFOR-ից».
Ե՛վ Սերբիային, և՛ Կոսովոյին ասվել է, որ նրանք պետք է կարգավորեն հարաբերությունները, եթե ցանկանում են առաջ շարժվել դեպի ԵՄ անդամակցություն: ԱՄՆ-ի բարձրաստիճան պատվիրակությունը պատրաստվում է հաջորդ շաբաթ այցելել տարածաշրջան՝ օգնելու առաջ մղել ԵՄ-ի միջնորդությամբ փակուղում առաջացած բանակցությունները:
