Համապարփակ տեղակատվություն Ֆրանսիայի նոր կառավարության մասին
Ֆրանսիայի նոր վարչապետ Ֆրանսուա Բայրուն՝ հավատացյալ կաթոլիկ, կարող է գոնե Սուրբ Ծնունդն անցկացնել՝ իմանալով, որ իր կառավարության ձևավորման գործն ավարտված է: Այս մասին գրում է POLITICO-ն։
Բայց տոնական շունչը երկար չի տևի։ Իրականում, քանի որ Ֆրանսիան քաղաքականապես կաթվածահար է, իսկ ծայրահեղ աջերն ու ձախերը կրկին կարող են միավորվել՝ իր վարչակազմին պաշտոնանկ անելու համար, ինչպես արեցին այս ամսվա սկզբին, նոր թիմը նույնքան փխրուն տեսք ունի:
Դա հսկայական խնդիրներ է ստեղծում նախագահ Էմանուել Մակրոնի համար, որը պաշտոնավարում է մինչև 2027 թվականը, բայց գնալով դառնում է ոչ հանրաճանաչ և նախագահում է մի երկրում, որը սկսում է անկառավարելի թվալ: Սա նաև անհանգստություն է Եվրամիության համար, որի մեծությամբ երկրորդ տնտեսությունը՝ ավանդաբար առաջ տանող դաշինքը, վիրտուալ կանգառում է:
Հիմնական դժվարությունն այն է, որ Բայրուի կառավարությունը, որի մասին նա հայտարարեց երկուշաբթի օրը, շատ նման է իր նախորդի՝ Միշել Բարնիեի կառավարությանը: Այն ունի հիմնականում կենտրոնամետ և պահպանողական օրենսդիրներ առանցքային դերերում, թեև նրա հակառակորդ ուժերի՝ Մարին Լը Պենի ծայրահեղ աջերը և համաձախ դաշինքը, որը կոչվում է Նոր ժողովրդական ճակատ, մեծամասնություն են կազմում խորհրդարանում:
Բարնիեի վարչակազմը կորցրեց անվստահության քվեն նշանակվելուց երեք ամիս անց: Ընդդիմության առաջնորդների առաջին արձագանքների հիման վրա ոչ մի երաշխիք չկա, որ Ֆրանսիայի նոր ղեկավարությունն այլևս կտևի։
Ձախ կենտրոնամետ Սոցիալիստական կուսակցության առաջնորդ Օլիվյե Ֆորը նոր կառավարությունը որակեց որպես «սադրանք»՝ «թունդ աջերը իշխանության մեջ՝ ծայրահեղ աջերի աչալուրջ հայացքի ներքո»։ Ծայրահեղ աջ «Ազգային Միավորում» կուսակցության նախագահ Ջորդան Բարդելլան քննադատել է նոր կառավարությանը՝ որպես ծիծաղելի՝ ասելով, որ Բայրուն «կազմել է ձախողման կոալիցիան»:
Ֆինանսական փոթորիկ
Բայրուի առաքելությունը հեշտ չի լինելու։ Ի վերջո, Բարնիեի հեռացումից հետո քաղաքական իրավիճակը չի փոխվել։
Առաջին հեթրին կա ֆրանսիական քաղաքականության դառը պառակտված վիճակ: Մակրոնի՝ ամռանը արտահերթ ընտրություններ նշանակելու պատահական որոշումը հանգեցրեց կախովի խորհրդարանի՝ կազմված երեք գրեթե հավասար դաշինքներից, որոնք հակադրվում են միմյանց՝ անհնարին դարձնելով մեծամասնություն ստեղծելը:
Այնուհետև անհրաժեշտություն կա ընդունելու 2025 թվականի վաղուց ուշացած բյուջեն՝ չնայած այս մասնատվածությանը: Ֆրանսիան ճնշման տակ է՝ կրճատելու իր զանգվածային դեֆիցիտը` տարբերությունը կառավարության ծախսերի և ներդրումների միջև, որն այս տարի հասել է երկրի ՀՆԱ-ի 6,2 տոկոսին, ինչը երկու անգամ գերազանցում է ԵՄ կանոններով թույլատրված մակարդակը:
Էկոնոմիկայի և ֆինանսների նախարարի պաշտոնի համար Բայրուն ընտրել է բանկիր Էրիկ Լոմբարդին, ով աշխատել է BNP Paribas-ում և գլխավորել է Generali ապահովագրական հսկան՝ նախքան ֆրանսիական պետության ներդրումային մաս հանդիսացող հզոր Caisse des dépôts et consignations ղեկավարելու թեկնածությունը: Նա աշխատելու է Մակրոնի ճամբարից նախարար Ամելի դե Մոնշալինի հետ, ով հատկապես պատասխանատու է լինելու բյուջեի համար:
Բարնիեի անկումը նշանակում էր նաև 2025 թվականի նրա բյուջեի մերժում՝ թողնելով Ֆրանսիան առանց բյուջեի օրենքի տարեվերջից մի քանի օր առաջ:
Հեռացող կառավարությունն ընդունեց դադարային բյուջե, որը փաստացի տեղափոխում է 2024 թվականի բյուջեն մինչև 2025 թվական, որպեսզի կանխի հունվարին փակումը ԱՄՆ-ի ոճով, բայց ոչինչ չի անում Ֆրանսիայի դեֆիցիտը նվազեցնելու համար:
Բայրուի վրա Ֆրանսիայի դեֆիցիտը զսպելու ճնշումը գալիս է ֆինանսական շուկաներից և Եվրահանձնաժողովից: Ֆրանսիան Բրյուսելում գտնվում է այսպես կոչված չափից ավելի դեֆիցիտի ընթացակարգի ներքո նախորդ տարվա չափազանց մեծ ծախսերի պատճառով: Բարնիեի ծրարգրերտ տարեկան 60 միլիարդ եվրո խնայել հարկերի բարձրացման և ծախսերի կրճատման միջոցով հանգստացրել են Հանձնաժողովին, բայց առաջացրել են ընդդիմադիր կուսակցությունների քննադատությունը և հանգեցրել նրա անկմանը:
Բայրուն խոստացել է նոր բյուջեի քվեարկություն անցկացնել մինչև փետրվարի կեսերը: Սա անելու համար նա պետք է ճանապարհ գտնի կրճատելու Ֆրանսիայի դեֆիցիտը՝ առանց ընդդիմադիր կուսակցությունների զայրույթին արժանանալու:
Ֆինանսական շուկաները ազդել են Ֆրանսիայի քաղաքական խառնաշփոթի վրա: Այս ամսվա սկզբին՝ Բայրուի նշանակումից ժամեր անց, Moody’s վարկային վարկանիշային գործակալությունը նվազեցրեց Ֆրանսիայի վարկային վարկանիշը՝ վկայակոչելով «քաղաքական մասնատվածությունը» և կանխատեսելով, որ Ֆրանսիայի դեֆիցիտը հաջորդ տարի կշարունակի աճել՝ Բարնիեի խոստացածի փոխարեն: