Ճապոնիայի անվտանգային քաղաքականությունը լուրջ փոխակերպումների է ենթարկվում
Մեիջիի վերականգնումը 19-րդ դարի երկրորդ կեսին ճապոնացիների կողմից համարվում է էպիկական ժամանակաշրջան, երբ ազգը ֆեոդալական հասարակությունից վերածվել է ժամանակակից ժողովրդավարական պետության: Երբ արևմտյան երկրներն ընդլայնեցին իրենց ազդեցությունը Արևելյան Ասիայում, ճապոնական կառավարությունը ձգտում էր հասնել արդյունաբերության զարգացման և ռազմական ուժի ավելացման՝ միևնույն ժամանակ ընդունելով արևմտյան նոր արժեքները: Այս մասին գրում է The Washington Post-ը:
Այժմ, ավելի քան 150 տարի անց, տեղի է ունենում ևս մեկ մոնումենտալ փոփոխություն, և Ճապոնիան գտնում է իր դերն աշխարհում համամարդկային արժեքների պահպանման և օրենքի գերակայության վրա հիմնված միջազգային կարգի պաշտպանության գործում:
Ուկրաինայում ռազմական հակամարտությունը խարխլել է միջազգային կարգը: Եվրոպայի և Հնդխաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանի անվտանգությունն անբաժանելի է, և Հնդխաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանի բազմաթիվ զարգացումներ այսօր սպառնում են կայացած աշխարհակարգին: Համաշխարհային մասշտաբով ռազմական կուտակում, ներառյալ միջուկային զենք և հրթիռային տեխնոլոգիա, միջսահմանային կիբեր հարձակումներ կարևոր քաղաքացիական ենթակառուցվածքների վրա, ծովում և օդում ստատուս քվոն միակողմանիորեն փոխելու փորձեր և տեղեկատվական պատերազմ — այս ամենը Ճապոնիային դրել է անվտանգային ամենաբարդ միջավայրում Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից ի վեր:
Այս դժվարին ֆոնին Ճապոնիան 2022 թվականի դեկտեմբերին ձևակերպեց ազգային անվտանգության նոր ռազմավարություն և որոշեց կտրուկ ուժեղացնել իր պաշտպանունակությունը: Ղեկավարությամբ վարչապետ Ֆումիո Կիսիդայի, ով այցելում է Միացյալ Նահանգներ, Ճապոնիայի կառավարության նախարարությունները և գերատեսչությունները, որոնք հաճախ հայտնի են իրենց մեկուսացված գործունեությամբ, այժմ սերտորեն համակարգում են իրենց ջանքերը և վերափոխվում են նոր դարաշրջանի պահանջներին համապատասխանելու համար:
Թեև վաղուց արդեն ապացուցված է, որ Ճապոնիա-ԱՄՆ դաշինքը հանդիսանում է Ճապոնիայի անվտանգության քաղաքականության հիմնաքարը, սակայն մեր երկիրը միևնույն ժամանակ լիովին հավատարիմ է ինքնապաշտպանության քաղաքականությանը։ Ճապոնիան անհրաժեշտ քայլեր կձեռնարկի, որպեսզի պաշտպանական նախաձեռնությունների վրա ծախսի ՀՆԱ-ի 2%-ը՝ երկու տարի առաջ ծախսած 1,2%-ի դիմաց: Ճապոնիայի պաշտպանական բյուջեն 2024 ֆինանսական տարվա համար, որն ընդունվել է մարտի վերջին խորհրդարանում բուռն քննարկումներից հետո, իրականում աճել է մոտ 50%-ով՝ 2022 ֆինանսական տարվա համեմատ:
Մենք փոխում ենք ոչ միայն մեր ռազմական բյուջեի չափը, այլև դրա ծախսման եղանակը։ Ճապոնիան որոշել է ձեռք բերել կանխարգելիչ հարվածային հնարավորություններ՝ կանխելու մեր դեմ զինված հարձակումները, ինչը պատմական քայլ է մեր երկրի համար։ ԱՄՆ-ի հետ համագործակցությամբ Ճապոնիան ձեռք կբերի Tomahawk Land Attack Missile (TLAM) համակարգը։ Օգտագործելով այս հնարավորությունը՝ Ճապոնիան կկարողանա արդյունավետ հակահարվածներ հասցնել՝ կանխելու ցանկացած հարձակում՝ միաժամանակ ուժեղացնելով մեր հակահրթիռային պաշտպանությունը:
Մենք նաև թարմացնում ենք մեր ներքին օրենքները
անվտանգության քաղաքականության վերաբերյալ: 1970-ականներից ի վեր Ճապոնիան ձեռնպահ է մնացել զենքի արտահանումից՝ անկախ նպատակակետից։ Այնուամենայնիվ, այս քաղաքականությունն ավելի ու ավելի անհամարժեք է դառնում, քանի որ աշխարհում անվտանգության խնդիրները սրվում են:
Այս կապակցությամբ Ճապոնիան ճանապարհներ է բացել պաշտպանական տեխնիկայի ավելի լայն տեսականի փոխանցելու համար, այդ թվում՝ այլ երկրների հետ համատեղ մշակված կործանիչների։ Դեկտեմբերին Ճապոնիան որոշեց իր գոյություն ունեցող Patriot հրթիռները տեղափոխել ԱՄՆ՝ ավելացնելու ամերիկյան զինանոցը։ Այս քաղաքականության փոփոխությունը կօգնի ստեղծել անհրաժեշտ միջավայր՝ ապահովելու Ճապոնիայի անվտանգությունը՝ միաժամանակ պահպանելով մեր ամուր և հետևողական դիրքը՝ որպես խաղաղասեր ազգ: Այժմ, երբ տարբեր երկրներում արտադրական գծերը խիստ ծանրաբեռնված են, Ճապոնիան կփորձի աջակցել այս ոլորտում իր դաշնակից և համախոհ երկրներին:
Մենք ընդլայնել ենք մեր ազգային անվտանգության և տնտեսական ջանքերը՝ ավելացնելու մեր մատակարարման շղթայի ճկունությունը, ամրապնդելու կարևոր տեխնոլոգիաների նկատմամբ վերահսկողությունը և ավելի արդյունավետ կերպով կանխելու առաջադեմ տեխնոլոգիաների պատահական փոխանցումը այլ երկրներ:
Կիբերհարձակումների վտանգը արագորեն աճում է: Կիշիդայի վարչակազմը նաև պատրաստում է անհրաժեշտ օրենսդրություն՝ ուժեղացնելու պաշտպանությունը կիբերհարձակումներից և ստեղծելու կիբերանվտանգության նոր կազմակերպություն՝ ավելի մեծ ռեսուրսներով և նշանակալի լիազորություններով: