Համաշխարհային պայքար Լուսնի համար
Getty Images
Վերջերս Ճապոնիան դարձավ հինգերորդ երկիրը, որը հաջողությամբ ավարտեց փափուկ վայրէջքը Լուսնի մակերևույթի վրա և միացավ մի քանի երկրների — ԱՄՆ-ին, Ռուսաստանին, Չինաստանին և Հնդկաստանին — այս նվաճումն իրականացնելիս: Սակայն լուսնի վրա վայրէջքները, ամենայն հավանականությամբ, ավելի տարածված կդառնան առաջիկա մի քանի տարիների ընթացքում: Աշխարհում ավելի քան 100 լուսնային առաքելություն, ինչպես մասնավոր ընկերությունների, այնպես էլ կառավարությունների կողմից, սպասվում է մինչև 2030 թվականը, ըստ Եվրոպական տիեզերական գործակալության: Այս մասին գրում է CNBC-ին:
Այսպիսով, ինչո՞ւ են այս բոլոր երկրները ցանկանում վերադառնալ լուսին:
«Լուսինը փորձարկման վայր է», — ասում է Միշել Հենլոնը( Michelle Hanlon)` Միսիսիպիի համալսարանի օդային և տիեզերական իրավունքի կենտրոնի գործադիր տնօրենը: «Մարդկությունը պետք է հասնի Լուսին, որպեսզի սովորի, թե ինչպես ապրել տիեզերքում, որպեսզի սովորի, թե ինչպես օգտագործել տիեզերքի ռեսուրսները: Եվ սա, իրոք, տիեզերքի բոլոր հսկայական հարստությունների ելակետն է»:
Որոշ հարստություններ, որին ձգտում են այս երկրներն ու ընկերությունները, ներառում են հազվագյուտ հողային մետաղներ և հելիում-3 իզոտոպ, որը թեև Երկրի վրա հազվադեպ է հանդիպում, բայց առատ է Լուսնի վրա և տեսականորեն կարող է օգտագործվել միջուկային միաձուլման ռեակտորների սնուցման համար:
«Մենք դեռ չենք հասկացել, թե ինչպես դա անել: Դրա մասին շատ տեսություններ կան: Բայց երբ մենք դա հասկանանք, Լուսնի վրա հելիում-3-ը կարող է լրջորեն սնուցել Երկիրը, ամբողջ Երկիրը դարեր շարունակ», — ասաց Հենլոնը:
Եվ հետո կա մեկ այլ կենսական բնական ռեսուրսի առկայություն, որին հետևում են երկրները. ջուրը: Բացի մարդկային գոյատևման համար կարևոր նշանակություն ունենալուց, ջուրը կարող է օգտագործվել հրթիռային վառելիք(rocket fuel) արտադրելու համար, ինչը նշանակում է, որ լուսինը մի օր կարող է դառնալ հրթիռների լիցքավորման կայան և ավելի խորը տիեզերքի հետախուզման ցատկահարթակ:
«Նա, ով կարող է նշանակալից լուսնային ներկայություն հաստատել, հայտարարություն է անում իր քաղաքական համակարգի, իր տնտեսական համակարգի մասին, այն մասին, թե ով է առաջ աշխարհաքաղաքական մրցակցությունում», — ասում է Դին Չենը(Dean Cheng)՝ Միացյալ Նահանգների Խաղաղության ինստիտուտի Չինաստանի ծրագրի ավագ խորհրդականը։