Ֆինանսական հեղափոխությո՞ւն Փարիզում
Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնի գագաթնաժողովը Նոր Գլոբալ Ֆինանսավորման Պակտի( New Global Financing Pact) համար մեկնարկել է, և հույսեր կան, որ այն իրական առաջընթաց կբերի Գլոբալ Հյուսիսի և Հարավի միջև նոր պայմանագրի հարցում, որը կաջակցի կլիմայական գործողություններին և կայուն զարգացմանը: Բայց պետք չէ թերագնահատել արդյունավետ համաձայնագրի խոչընդոտները, որոնք կարող են հաջողությամբ իրականացվել: Այս մասին գրում է project-syndicate-ը:
Համաշխարհային առաջնորդների բազմազան խումբը՝ Մակրոնը, Բարբադոսի վարչապետ Միա Մոթլին, Բրազիլիայի նախագահ Լուիս Ինասիո Լուլա դա Սիլվան, Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ Ուրսուլա ֆոն դեր Լեյենը, Եվրոպական խորհրդի նախագահ Շարլ Միշելը, Գերմանիայի կանցլեր Օլաֆ Շոլցը, Ճապոնիայի վարչապետ Ֆումիո Կիսիդան, Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Ռիշի Սունակը և ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենը և այլ առաջնորդներ հայտարարել են, որ իրենք «միասնական են [իրենց] վճռականության մեջ»՝ առավելագույնս օգտվելու Գագաթնաժողովից: «Համերաշխության և հավաքական գործողությունների» միջոցով այս առաջնորդները ձգտում են «նվազեցնել զարգացող երկրների առջև ծառացած մարտահրավերները և իրականացնել մեր գլոբալ օրակարգը»: Այդ նպատակով նրանք ձգտում են ապահովել, որ «զարգացման և կլիմայի վերաբերյալ պարտավորությունները» կատարվեն և «ֆինանսավորման բոլոր աղբյուրները»՝ ներառյալ զարգացման պաշտոնական աջակցությունը, ներքին ռեսուրսները և մասնավոր ներդրումները, օգտագործվեն:
Բայց, ինչպես նշում են Բերկլիի Կալիֆորնիայի համալսարանի Բարրի Էյխենգրինը( Barry Eichengreen) և TCX-ի գործադիր տնօրենը, սատանան մանրուքների մեջ է: Գագաթնաժողովի հավանական առաջարկները ներառում են «բազմակողմ զարգացման բանկերի կապիտալի աճ և արտոնյալ վարկավորման ևս մեկ փուլ»: Բայց «եթե ստացված վարկերը դարձյալ տրվեն [ԱՄՆ] դոլարով», այն «ավելի շատ խնդիրներ կստեղծի, քան կլուծի»։
Ըստ Լոնդոնի Քուին Մերի համալսարանի Բրիջիթ Գրանվիլի, «կարճաժամկետ դժվարությունների բախվող երկրների հարկաբյուջետային տարածքը վերականգնելու» ջանքերը հաջողություն կունենան միայն «եթե այն ընդգրկի նորարարության ոգին»:
Բայց մինչ Գրանվիլը կարծում է, որ Բրետտոն-Վուդսի ինստիտուտների «արմատական վերանայումը» «այս պահին անիրատեսական է», Կայուն Զարգացման և Միջազգային Հարաբերությունների ինստիտուտից Սեբաստիեն Թրեյերը և Համաշխարհային բանկի նախկին գործադիր տնօրեն Բերտրան Բադրեն պնդում են, որ այն էական է։ «Արևմտյան երկրները պետք է միանան բազմակողմ ֆինանսական հաստատությունների վերափոխման ջանքերին, նույնիսկ եթե այն նշանակում է սեփական ազդեցության որոշ մասը զիջել մյուսներին, ովքեր նախկինում մարգինալացված են եղել»: Այստեղ, Փարիզի գագաթնաժողովի խաղադրույքները մեծ են: «Եթե միակ արդյունքը քաղաքական դատարկ հռչակագիրն է, բարեփոխումների ավելի լայն ջանքերը կարող են կորցնել վստահությունը»: