Ռուսաստանը կծածկի՞ Բելառուսին իր միջուկային հովանոցով

Ռուսաստանը պատրաստ է Բելառուսին տրամադրել հրթիռային համակարգեր, որոնք ունակ են միջուկային մարտագլխիկ։ Հայտնում է TNI-ն։ Այսպիսով, նշում է հոդվածի հեղինակը, Մոսկվան ազդանշան է ուղարկում, որ ՆԱՏՕ-ի նման կարող է իր դաշնակիցներին ծածկել միջուկային ուժերով։

Ռուս-ուկրաինական զինված հակամարտությունը իջեցրել է միջուկային շեմը, և Մոսկվան շարունակում է սպառնալիքներ հնչեցնել միջուկային զենքի հնարավոր կիրառման մասին ռազմական գործողությունների ժամանակ ։ Հունիսին այդ շեմը կարող էր էլ ավելի իջնել, քանի որ Ռուսաստանը խոստացել էր նախկին խորհրդային հանրապետությանը, այժմ իր դաշնակից Բելառուսին, որ շուտով կմատակարարի «Իսկանդեր» հրթիռային համակարգեր, որոնք ունակ են կրել միջուկային մարտագլխիկ:

Սա կարող է ապակայունացնել իրավիճակը, քանի որ «Իսկանդերը» օպերատիվ-մարտավարական միջուկային զենք է։ Բացի այդ, Ռուսաստանը առաջարկել է օգնել Բելառուսին արդիականացնել Սու-25 գրոհային ինքնաթիռները, որպեսզի  կարողանան միջուկային զենք կրել: Մոսկվան պատրա՞ստ է Մինսկին միջուկային անվտանգության երաշխիքներ տալ և վտանգել ռազմավարական կայունությունը։

Երբ եթեր հեռարձակվեց «Իսկանդերի» վերաբերյալ լուրերը, Կրեմլի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովը բացատրեց, որ այն համակարգերը, որոնք Ռուսաստանը մտադիր է փոխանցել Բելառուսին, կարող են միջուկային զենք կրել, բայց փաստ չէ, որ դրանք կստանան։ Սա նորություն չէ, քանի որ, օրինակ, Չինաստանը Սաուդյան Արաբիային վաճառել է միջուկային հզորությամբ հրթիռային համակարգեր, ինչպիսին է DF-21-ը, սակայն դրանք այնպես է փոփոխել, որ կարողանան կրել միայն սովորական մարտագլխիկներ:

Առայժմ տեղեկություններ չկան այն մասին, թե արդյո՞ք Ռուսաստանը մտադիր է մոդիֆիկացնել իր «Իսկանդերները»՝ մինչև Բելառուս առաքելը։ Մինսկ տեղափոխելու համար նախատեսված համակարգերը, որոնք կարող են միջուկային լիցք կրել, ավելի մեծ չափով ոչ միջուկային վտանգ են ներկայացնում ՆԱՏՕ-ի համար, քանի որ Բելառուսը չունի միջուկային մարտագլխիկներ՝ դրանք զինելու համար։

Կասկած չկա, որ Բելառուսը  Ռուսաստանին տրամադրել է կարևոր նյութատեխնիկական աջակցություն ուկրաինական ճգնաժամի ժամանակ ։ Փետրվարին, երբ ռազմական գործողությունների մեկնարկին մի քանի շաբաթ էր մնացել, Ռուսաստանն ու Բելառուսը համատեղ զորավարժություններ անցկացրին բելառուսա-ուկրաինական սահմանին։ Այս զորավարժությունների ժամանակ Ռուսաստանը մարտական պատրաստության է բերել С-400 զենիթահրթիռային համակարգերը։ Այդ ժամանակից ի վեր կայանները գտնվում են Բելառուսում՝ Ուկրաինային հարվածելու համար: 2022 թվականի մայիսին Մինսկը հայտարարեց, որ ծրագրում է Ռուսաստանից գնել «Իսկանդեր» և «С-400» համալիրներ՝  հետ պահելու Ուկրաինային իր տարածքում պատասխան հարվածներից։

Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն, հայտարարելով С-400-ների և «Իսկանդերների» գնման մասին, Արևմուտքին մեղադրել է «նացիզմը պետական ​​գաղափարախոսության աստիճանի հասցնելու մեջ»։ Դա պատասխան էր Արևմուտքի կողմից Ռուսաստանի և Բելառուսի դեմ սահմանված պատժամիջոցներին՝ Ուկրաինայի դեմ ռազմական գործողությանը մասնակցելու համար։ Արեւմուտքը Ուկրաինային մատակարարել է ժամանակակից հրետանային համակարգեր պաշտպանական գործողությունների համար։

Ակնհայտ է, որ Բելառուսը կցանկանա ձեռք բերել ամուր հարձակողական և պաշտպանական կարողություններ՝ Մոսկվային աջակցելու համար հակամարտության ընթացքում ։ Լուկաշենկոն արդեն խնդրել է Պուտինին, որ այդ համակարգերը կարող են «սիմետրիկ պատասխան» տալ։ Բայց առայժմ Արևմուտքը չի համարձակվում որևէ միջուկային բախման Ռուսաստանի հետ, ուստի սիմետրիան այստեղ կարող է ունենալ միայն ոչ միջուկային բնույթ։

Փետրվարին Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը սպառնացել էր, որ եթե Արևմուտքը միջամտի Ռուսաստանի գլխավորած «հատուկ ռազմական գործողությանը», ապա հետևանքները կլինեն «ինչպիսին չեք տեսել ձեր ողջ պատմության ընթացքում»: Ըստ այդմ, Ռուսաստանն իր միջուկային ուժերը բարձր պատրաստության վիճակում է բերել:

Քանի որ Բելառուսն աջակցում է Ռուսաստանին Ուկրաինայում ռազմական գործողություններին և թույլ է տալիս ռուսական զորքերին հարձակողական հարվածներ հասցնել իր տարածքից, ուկրաինական պատասխան հարվածների հավանականություն կա: Բայց ինքը՝ Բելառուսը, անմիջականորեն չի մասնակցում ռազմական գործողություններին և իր զորքերը չի ուղարկում Ուկրաինա՝ ռուսների կողքին կռվելու։ Մինսկը չի ցանկանա վտանգել ռազմավարական կայունությունը՝ թույլատրելով իր տարածքում միջուկային զենք տեղակայել։

Փետրվարին Լուկաշենկոն մերժել էր իր երկրում միջուկային զենքի տեղակայման հնարավորությունը՝ ասելով. «Եթե Բելառուսի ժողովրդին խեղդամահ չանեն, ոչ միայն միջուկային զենքի մասին, այլևսովորական զենքի մասին խոսք լինել չի կարող»։

Վերջապես, Բելառուսը համարվում է ավտորիտար պետություն, և Ռուսաստանը չի ցանկանա ռիսկի դիմել միջուկային համակարգեր մատակարարելով մի երկրի, որտեղ Կրեմլի կառավարելու և որոշումներ կայացնելու հնարավորությունները խիստ սահմանափակ են: Մինսկը և Մոսկվան տեղյակ են միջուկային զենքի կառավարման դժվարությունների մասին, եթե դրանք տեղակայվեն Բելառուսի տարածքում։

Ռուսաստանը պատրաստ է Բելառուսին տրամադրել հրթիռային համակարգեր, որոնք ունակ միջուկային մարտագլխիկներ կրել ։ Այսպիսով, Մոսկվան ազդանշան է տալիս, որ ինքը, ինչպես և ՆԱՏՕ-ն, կարող է պաշտպանել իր դաշնակիցներին իր միջուկային ուժերով՝ նրանց վրա տարածելով իր միջուկային հովանոցը: Եվ այս դեպքում Բելառուսը կստանա հեռահար համակարգեր և կկարողանա ավելի հուսալի և վստահորեն զսպել ՆԱՏՕ-ի անդամ հարևան երկրներին։ Այսպիսով, սա փոխշահավետ իրավիճակ է Մոսկվայի և Մինսկի համար։