Հնդկաստանի նուրբ հավասարակշռությունը
Ռազմական գործողությունները Ուկրաինայում ոչ միայն ավերածություններ են գործել երկրում, այլև խորապես ազդել են ողջ աշխարհի վրա՝ ստեղծելով միջազգային հարաբերությունների և դաշինքների բարդ ցանց: Հնդկաստանը, որն ավանդական կապեր ունի Ռուսաստանի հետ և աճող գործընկերություն Միացյալ Նահանգների հետ, հայտնվել է ծանր իրավիճակում, քանի որ հակամարտության ընթացքում այն պետք է հավասարակշռություն գտնի երկու ուժերի հետ հարաբերություններում։ Այս մասին գրում է Times of India լրատվականը:
Հնդկաստանը երկար ժամանակ ամուր և բազմակողմ հարաբերություններ է պահպանել նախկին Խորհրդային Միության, իսկ այժմ՝ Ռուսաստանի հետ: Երկու երկրների միջև ռազմավարական գործընկերությունը տևում է տասնամյակներ և ընդգրկում է տարբեր ոլորտներ, ինչպիսիք են պաշտպանությունը, էներգետիկան և մշակութային փոխգործակցությունը: Մոսկվան Նյու Դելիի ռազմական տեխնիկայի հիմնական մատակարարն է, մինչդեռ երկու երկրները համագործակցում են բազմաթիվ գլոբալ հարցերի շուրջ, ներառյալ ահաբեկչության դեմ պայքարը և տարածաշրջանային կայունությունը:
Ուկրաինական ճգնաժամը, սակայն, սրել է նրանց հարաբերությունները։ Ղրիմի բռնակցումը Ռուսաստանին և Ուկրաինայի արևելքում բնակչության աջակցությունը մտահոգություն է առաջացրել միջազգային հանրության, այդ թվում՝ Հնդկաստանի մոտ։ Հնդկաստանը, որը հայտնի է այլ երկրների ներքին գործերին չմիջամտելու սկզբունքին հավատարմությամբ, ստիպված էր զգույշ լինել Մոսկվայի գործողություններին աջակցելու հարցում։
Հնդկաստանը զգուշավոր մոտեցում է ցուցաբերել՝ ոչ դատապարտելով, ոչ էլ հավանություն տալով Ռուսաստանի գործողություններին Ուկրաինայում։ Այն հետևողականորեն կոչ է անում հակամարտությունը լուծել խաղաղ ճանապարհով՝ երկխոսության և դիվանագիտական միջոցներով։ Վերահաստատելով իր աջակցությունը Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությանը՝ Նյու Դելին կարևորում է, որ որ բոլոր ներգրավված կողմերը կառուցողական երկխոսության մեջ մտնեն լուծման տարբերակներ գտնելու համար(ինքնիշխանությունը հարգող և միջազգային նորմերին համապատասխանող):
Այս հավասարակշռված դիրքորոշումը նպատակ ունի խուսափել Ռուսաստանին օտարացնելուց՝ միաժամանակ պահպանելով Հնդկաստանի հավատարմությունը համաշխարհային սկզբունքներին: Սա ընդգծում է, որ Հնդկաստանը պնդում է դիվանագիտական լուծումներ, այլ ոչ թե հավանություն կամ մասնակցություն որևէ ռազմական գործողության։ Երկրների միջև պատմական կապերը դեր են խաղում վերջինիս մոտեցման ձևավորման գործում, քանի որ ձգտում է ամուր հարաբերություններ պահպանել երկու կողմի հետ էլ:
Հնդկաստանի զգուշավոր մոտեցման վրա ազդում են մի քանի գործոններ, այդ թվում՝ ռազմավարական ինքնավարության երկարամյա քաղաքականությունը: Վերջինս գնահատում է ազգային շահերից ելնելով անկախ որոշումներ կայացնելու և բոլոր երկրների հետ ջերմ հարաբերություններ պահպանելու իր կարողությունը։ Կոնֆլիկտում խուսափելով ԱՄՆ-ի հետ անմիջական մերձեցումից՝ Նյու Դելին ձգտում է պահպանել իր ռազմավարական ինքնավարությունը՝ միաժամանակ օգտագործելով Վաշինգտոնի հետ իր հարաբերությունները սեփական շահերն առաջ մղելու համար:
Բացի այդ, Ուկրաինայի հակամարտության համատեքստում Հնդկաստանի համար չափազանց կարեւոր է էներգետիկ անվտանգության հարցը։ Ռուսաստանը երկրի հում նավթի հիմնական մատակարարներից է, և հակամարտության պատճառով էներգետիկ շուկայի ցանկացած խախտում կարող է զգալի տնտեսական հետևանքներ ունենալ: Նյու Դելին ձգտում է դիվերսիֆիկացնել էներգիայի իր աղբյուրները ՝ նվազեցնելով կախվածությունը որևէ երկրից, այդ թվում՝ Ռուսաստանից: Այն ավելացրել է ներմուծումը այլ երկրներից, ինչպիսին է ԱՄՆ-ը, նվազեցնելու հնարավոր ռիսկերը և ապահովելու էներգետիկ կայունությունը։
Մի խոսքով, Հնդկաստանի մոտեցումն ուկրաինական ճգնաժամին հաստատում է նուրբ հավասարակշռություն պահպանելու նրա ցանկությունը Ռուսաստանի և ԱՄՆ-ի հետ հարաբերություններում: Մոսկվայի հետ երկրի ավանդական և պատմական կապերը և Ամերիկայի հետ նրա աճող ռազմավարական գործընկերությունը որոշել են նրա մեղմ դիրքորոշումը: Հնդկաստանը ընդգծում է խաղաղ երկխոսության և դիվանագիտության անհրաժեշտությունը՝ միաժամանակ մտահոգություն հայտնելով Ռուսաստանի գործողությունների վերաբերյալ։
Բայց սա բավարար չէ Հնդկաստանի համար, և այն պետք է համապատասխան քայլեր ձեռնարկի Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև ռազմական գործողությունները անհապաղ դադարեցնելու համար։ Այն կարող է անել այնպիսի համախոհ երկրների օգնությամբ, ինչպիսիք են Ավստրալիան, Կանադան, Ճապոնիան, Հարավային Կորեան:
Հեղինակ՝ Սուդհանշու Տրիպատի((Sudhanshu Tripathi):
