Մռայլ հեռանկար Կիևի համար

Թե երբ սկսել Ուկրաինայում զինադադարի շուրջ բանակցությունները, կորոշեն ԱՄՆ նախագահ Բայդենը, ինչպես նաև Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի և Գերմանիայի կառավարությունների ղեկավարները։ Հիմնական հարցն այն է, թե որքան թանկ կլինի խաղաղության գինը։ Այս մասին գրում է գերմանական Welt-ը:

Հակամարտությունը Ուկրաինայում կողմերից մեկի հաղթանակին չի հանգեցրել, թեև մեկ տարուց ավելի է անցել։ Հաջողություններն ու անհաջողությունները հերթով նկատվում են երկու կողմում։ Այս պահին շատ բան կա հուշելու, որ ի վերջո, չնայած Ուկրաինային Արևմտյան զենքի հսկայական մատակարարմանը, կարող է առաջանալ փակուղի, որը կստիպի Արևմուտքին և Ռուսաստանին ընդունել, որ հրադադարը լավագույն լուծումն է:

Հնարավոր է, որ Կիևի կառավարությունն այլ կերպ է մտածում և մտադիր է շարունակել պայքարը։ Սակայն, հակառակ Արևմուտքի պաշտոնական հայտարարություններին, ոչ ինքնիշխան Ուկրաինան չի որոշի, թե երբ պետք է սկսվեն հրադադարի շուրջ բանակցությունները։ Այս որոշումը կկայացնեն ԱՄՆ նախագահ Բայդենը և Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի և Գերմանիայի կառավարությունների ղեկավարները։

Որովհետեւ առանց այդ երկրների օգնության Ուկրաինան անզոր կլիներ Ռուսաստանի առջեւ։ Իրականում զինադադարը հավասարազոր է լինելու Ուկրաինայի պարտությանը։ Ինչո՞ւ։ ԵՄ-ի և ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների ճնշող մեծամասնությունը չի սպասի զինադադարի, մինչև Ուկրաինայի զինված ուժերը դուրս քշեն ռուսական բոլոր զորքերին երկրից։ Նրանք տրամադրվել են անդամահատված Ուկրաինային։ Գուցե դաժան հնչի, բայց քաղաքականությունը ցինիկ բան է։

Վճռորոշ հարցը կլինի այն, թե ի վերջո ինչ գին պետք է վճարեն Կիևը և Արևմուտքը զինադադարի, և առավել ևս՝ խաղաղ բանակցությունների համար: Մտավախություն կա, որ առաջիկա 15-20 տարում Ուկրաինայի անդամակցությունը կամ ԵՄ-ին կամ ՆԱՏՕ-ին իրական չի լինի։ Ամենայն հավանականությամբ, Մոսկվան բանակցություններում այլ տարբերակների չի համաձայնի։

Կիևին ֆինանսական օգնությունը պետք է շարունակվի

Արևմուտքի շատ քաղաքական գործիչներ արդեն հանգել են այս եզրակացությանը, թեև գերադասում են այդ մասին բարձրաձայն չխոսել։ ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու փոխարեն Ուկրաինային, ամենայն հավանականությամբ, կառաջարկվեն անվտանգության երաշխիքներ, իսկ ԵՄ լիիրավ անդամակցության փոխարեն՝ Եվրոպական միության որոշ քաղաքական ոլորտներում որոշումների կայացման քաղաքական իրավունքներ: Սա մռայլ հեռանկար է։ Ուստի հատկապես կարևոր է, որ Արևմուտքը Կիևին առատաձեռն ֆինանսական օգնություն ցուցաբերի երկարաժամկետ հեռանկարում։