Ինչպիսի քաղաքական համակարգեր կան Եվրոպայում

Եվրոպայում ծայրահեղական ուժերին կառավարությունից հեռու պահելու երկարամյա ջանքերը պաշտոնապես ավարտվել են:

Տասնամյակներ շարունակ բոլոր տեսակի քաղաքական կուսակցությունները միավորել են ուժերը՝ ծայրահեղ աջերին իշխանության լծակներից հեռու պահելու համար: Այսօր այս ռազմավարությունը, որը Ֆրանսիայում հայտնի է որպես կորդոն սանիտար (կամ firewall) – փլուզվում է, քանի որ պոպուլիստական և ազգայնական կուսակցությունները հզորանում են մայրցամաքում:

ԵՄ հինգ երկրներ՝ Իտալիան, Ֆինլանդիան, Սլովակիան, Հունգարիան և Չեխիան, կառավարությունում ունեն ծայրահեղ աջ կուսակցություններ: Շվեդիայում գործադիր իշխանության գոյատևումը հիմնված է վստահության և մատակարարման համաձայնագրի վրա ազգայնական Շվեդիայի դեմոկրատների հետ, որը խորհրդարանում մեծությամբ երկրորդ ուժն է: Նիդերլանդներում իշխանության շեմին է Գերտ Վիլդերսը, որը կնքել է պատմական պայմանագիր՝ ստեղծելու Նիդերլանդների նորագույն պատմության ամենաաջակողմյան կառավարությունը։

Միևնույն ժամանակ, աջակողմյան ծայրահեղ կուսակցությունները գերակշռում են Եվրոպայի մեծ մասի հարցումներում: Ֆրանսիայում ծայրահեղ աջ առաջնորդ Մարին Լը Պենի Ազգային միավորումը հավաքում է ավելի քան 30 տոկոս՝ շատ առաջ անցնելով նախագահ Էմանուել Մակրոնի Վերածննդի կուսակցությունից, ըստ POLITICO-ի հարցումների: Հռենոսում «Այլընտրանք Գերմանիայի համար» կուսակցությունը, որը ոստիկանության հսկողության տակ է գտնվում իր ծայրահեղական հայացքների համար, երկրորդ տեղն է զբաղեցնում։

Կա նաև ազգայնական եվրոպացի պահպանողականներ և ռեֆորմիստներ կուսակցությունը, որում գերակշռում են Իտալիայի եղբայրները և Լեհաստանի «Իրավունք և արդարություն» կուսակցությունը և ծայրահեղ աջ «Ինքնություն և ժողովրդավարություն» կուսակցությունը, որի անդամն է Ֆրանսիայի Ազգային միավորումը։