Գլոբալ տաքացումը կարող է տրիլիոններ արժենալ մեզ
Կլիմայի փոփոխության հարցով զարգացող աշխարհի հայտնի առաջնորդը երկուշաբթի ասաց, որ ֆինանսական ծառայությունների, նավթի, գազի և նավագնացության արդյունաբերության գլոբալ հարկերը կարող են հարյուր միլիարդավոր դոլարներ ծախսել աղքատ երկրների համար՝ հարմարվելու և դիմակայելու գլոբալ տաքացմանը: Այս մասին գրում է APNEWS-ը։
Բարբադոսի վարչապետ Միա Մոթլին կենտրոնացել է այն հանգամանքի վրա, թե ինչպես ավելի աղքատ երկրները, հարուստ երկրների և միջազգային ֆինանսական օգնությամբ, կարող են իրենց վրա վերցնել աստղաբաշխական ծախսերը աշխարհի համար՝ հարմարվելու կլիմայի փոփոխությանը, նվազեցնել դրա ապագա ազդեցությունը ու վճարել կորուստների և վնասների համար, որոնք պատճառվել են կլիմայական խնդիրների պատճառով, ինչպիսիք են ջրհեղեղները, անտառային հրդեհները և ջերմային ալիքները։
ՄԱԿ-ի կլիմայական գագաթնաժողովը, որը հայտնի է որպես COP28, երկուշաբթի իր ուշադրությունը հրավիրեց այն բանի վրա, թե ինչպես զարգացող երկրները կարող են տրիլիոնավոր դոլարներ վճարել, որոնք, ըստ փորձագետների, անհրաժեշտ կլինեն գլոբալ տաքացման դեմ պայքարելու համար:
«Սա, հավանաբար, ամենամեծ առաջընթացն է եղել, որ մենք տեսել ենք ֆինանսների ոլորտում վերջին 12 ամիսների ընթացքում», — ասաց Մոթլին լրագրողներին մաքուր էներգիայի անցումը ֆինանսավորելու, կլիմայի փոփոխությանը հարմարվելու և եղանակային ծայրահեղ իրադարձություններին արձագանքելու խոստումների մասին։
«Բայց մենք դեռ այնտեղ չենք, որտեղ պետք է լինենք», — ասաց նա:
Փոքր կղզի երկրները բանակցություններում առաջ են քաշում կլիմայի ֆինանսավորումը, ասելով, որ կենսականորեն կարևոր է, որ երկրները կարողանան հարմարվել ծովերի բարձրացմանը, որոնք ներխուժում են իրենց հողը:
«Բայց մենք դեռ այնտեղ չենք, որտեղ պետք է լինենք», — ասաց նա:
Մոթլին գովաբանեց COP28-ում «Կորուստների և վնասների» հիմնադրամի պաշտոնական գործարկումը, որը կազմակերպիչներն ասում են, որ արդեն ներգրավել է մոտ 720 միլիոն դոլարի պարտավորություններ, բայց ասաց, որ շատ հեռու է անհրաժեշտ 420 միլիարդ դոլարից:
Մոթլին ասաց, որ համաշխարհային ֆինանսական ծառայությունների հարկը, որը սահմանվել է 0,1 տոկոս դրույքաչափով, կարող է 420 միլիարդ դոլար հավաքել, «ոչ 720 միլիոն դոլար, որտեղ մենք այսօր ենք»:
«Եթե մենք նախորդ տարի վերցնեինք նավթի և գազի շահույթի 5%-ը — նավթի և գազի շահույթը կազմում էր 4 տրիլիոն դոլար — դա մեզ կտար 200 միլիարդ դոլար», — ասաց Մոթլին: «Եթե մենք ունենայինք 1% հարկ բեռնափոխադրումների արժեքի վրա — որի արժեքը նախորդ տարի, 7 տրիլիոն դոլար էր — այն մեզ կտար 70 միլիարդ դոլար»:
G20-ը՝ հիմնական խումբը զարգացող և արդյունաբերական երկրների, որոնք պատասխանատու են ջերմոցային գազերի չորս հինգերորդի համար, այս տարվա սկզբին Նյու Դելիում ասաց, որ զարգացող երկրներին մինչև 2030 թվականը 5,9 տրիլիոն դոլար կպահանջվի՝ իրենց կլիմայական նպատակներին հասնելու համար: Նրանք ասում են, որ ևս 4 տրիլիոն դոլար է անհրաժեշտ, եթե ցանկանում են հասնել զուտ զրոյական արտանետումների ուղուն մինչև 2050 թվականը:
Միացյալ Նահանգները` աշխարհի ամենահարուստ երկիրը, երբեք չի ընդունել համաշխարհային հարկ, իսկ ԱՄՆ Կոնգրեսի հանրապետականները չեն ցանկանում նոր հարկեր ընդունել և հատկապես տատանվում են բազմաթիվ բազմակողմ հաստատությունների և ծրագրերի ֆինանսավորման հարցում:
«Հեշտ չէ միջազգային հարկ գանձելը։ Պետք է, որ երկրները համաձայնեն այդ հարկերը սահմանել», — ասում է լորդ Նիկոլաս Սթերնը(Lord Nicolas Stern)` համանախագահը փորձագետների խմբի, որը ուսումնասիրում է կլիմայի փոփոխության դեմ պայքարի ֆինանսավորման ծախսերը:
Իսկ ավելի աղքատ երկրներին գումար է անհրաժեշտ, որպեսզի հնարավոր լինի ներդրումներ կատարել վերականգնվող աղբյուրներում:
